калчада́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калчада́нны калчада́нная калчада́ннае калчада́нныя
Р. калчада́ннага калчада́ннай
калчада́ннае		 калчада́ннага калчада́нных
Д. калчада́ннаму калчада́ннай калчада́ннаму калчада́нным
В. калчада́нны (неадуш.)
калчада́ннага (адуш.)		 калчада́нную калчада́ннае калчада́нныя (неадуш.)
калчада́нных (адуш.)
Т. калчада́нным калчада́ннай
калчада́ннаю		 калчада́нным калчада́ннымі
М. калчада́нным калчада́ннай калчада́нным калчада́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калчада́нны колчеда́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калчада́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калчадану. Калчаданны газ. // Які змяшчае ў сабе калчадан. Калчаданная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калчада́н, -у, м.

Руда, якая складаецца пераважна з сярністых мінералаў.

Серны к.

Медны к.

|| прым. калчада́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колчеда́нный калчада́нны, калчада́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калчада́навы, см. калчада́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калчада́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і калчаданны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)