калма́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
калма́чу |
калма́цім |
| 2-я ас. |
калма́ціш |
калма́ціце |
| 3-я ас. |
калма́ціць |
калма́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
калма́ціў |
калма́цілі |
| ж. |
калма́ціла |
| н. |
калма́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
калма́ць |
калма́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
калма́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што.
Рабіць калматым, кудлаціць, касмаціць.
К. воўну.
К. валасы.
|| зак. пакалма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны, раскалма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны і (разм.) скалма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
калма́ціць несов. мохна́тить; лохма́тить, косма́тить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; незак., каго-што.
Рабіць калматым; кудлаціць, касмаціць. Ярмоленка пры слове «буксір» моршчыў твар, калмаціў каротка падстрыжаныя валасы. Сіўцоў. Ля берага вецер калмаціць Густую чупрыну трысця. Кляўко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакалма́ціць гл. калмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскалма́ціць гл. калмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скалма́ціць гл. калмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ускалма́ціць гл. калмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
махна́ціць, -на́чу, -на́ціш, -на́ціць; незак., што (разм.).
Рабіць махнатым, калмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
махна́ціць, ‑начу, ‑націш, ‑націць; незак., што.
Разм. Рабіць махнатым; калмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)