кале́нчаты, -ая, -ае.

Які складаецца з кален (у 3 знач.).

К. вал.

Каленчатае сцябло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кале́нчаты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кале́нчаты кале́нчатая кале́нчатае кале́нчатыя
Р. кале́нчатага кале́нчатай
кале́нчатае		 кале́нчатага кале́нчатых
Д. кале́нчатаму кале́нчатай кале́нчатаму кале́нчатым
В. кале́нчаты (неадуш.)
кале́нчатага (адуш.)		 кале́нчатую кале́нчатае кале́нчатыя (неадуш.)
кале́нчатых (адуш.)
Т. кале́нчатым кале́нчатай
кале́нчатаю		 кале́нчатым кале́нчатымі
М. кале́нчатым кале́нчатай кале́нчатым кале́нчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кале́нчаты коле́нчатый;

к. вал — коле́нчатый вал;

~тае сцябло́ — коле́нчатый сте́бель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кале́нчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з некалькіх кален (у 3 знач.). Каленчаты вал. Каленчатая труба.

2. Які складаецца з каленцаў (у 2 знач.). Перад яго [Тапурыя] вачыма мільгалі пыльныя мяцёлкі, каленчатыя сцёблы. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коле́нчатый техн., бот. кале́нчаты;

коле́нчатый вал техн. кале́нчаты вал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вал

I м., прям., перен. вал;

крапасны́ в. — крепостно́й вал;

агнявы́ в. — огнево́й вал

II м., с.-х., обл., см. вало́к I

III м. (волна) вал;

◊ дзявя́ты в. — девя́тый вал

IV м., тех. вал;

кале́нчаты в. — коле́нчатый вал;

грабны́ в. — гребно́й вал

V м. (валовая продукция) вал;

вы́раб праду́кцыі па ва́ле — произво́дство проду́кции по ва́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)