калга́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калга́сны |
калга́сная |
калга́снае |
калга́сныя |
| Р. |
калга́снага |
калга́снай калга́снае |
калга́снага |
калга́сных |
| Д. |
калга́снаму |
калга́снай |
калга́снаму |
калга́сным |
| В. |
калга́сны (неадуш.) калга́снага (адуш.) |
калга́сную |
калга́снае |
калга́сныя (неадуш.) калга́сных (адуш.) |
| Т. |
калга́сным |
калга́снай калга́снаю |
калга́сным |
калга́снымі |
| М. |
калга́сным |
калга́снай |
калга́сным |
калга́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саўга́сна-калга́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саўга́сна-калга́сны |
саўга́сна-калга́сная |
саўга́сна-калга́снае |
саўга́сна-калга́сныя |
| Р. |
саўга́сна-калга́снага |
саўга́сна-калга́снай саўга́сна-калга́снае |
саўга́сна-калга́снага |
саўга́сна-калга́сных |
| Д. |
саўга́сна-калга́снаму |
саўга́сна-калга́снай |
саўга́сна-калга́снаму |
саўга́сна-калга́сным |
| В. |
саўга́сна-калга́сны (неадуш.) саўга́сна-калга́снага (адуш.) |
саўга́сна-калга́сную |
саўга́сна-калга́снае |
саўга́сна-калга́сныя (неадуш.) саўга́сна-калга́сных (адуш.) |
| Т. |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́снай саўга́сна-калга́снаю |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́снымі |
| М. |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́снай |
саўга́сна-калга́сным |
саўга́сна-калга́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кааператы́ўна-калга́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кааператы́ўна-калга́сны |
кааператы́ўна-калга́сная |
кааператы́ўна-калга́снае |
кааператы́ўна-калга́сныя |
| Р. |
кааператы́ўна-калга́снага |
кааператы́ўна-калга́снай кааператы́ўна-калга́снае |
кааператы́ўна-калга́снага |
кааператы́ўна-калга́сных |
| Д. |
кааператы́ўна-калга́снаму |
кааператы́ўна-калга́снай |
кааператы́ўна-калга́снаму |
кааператы́ўна-калга́сным |
| В. |
кааператы́ўна-калга́сны (неадуш.) кааператы́ўна-калга́снага (адуш.) |
кааператы́ўна-калга́сную |
кааператы́ўна-калга́снае |
кааператы́ўна-калга́сныя (неадуш.) кааператы́ўна-калга́сных (адуш.) |
| Т. |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́снай кааператы́ўна-калга́снаю |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́снымі |
| М. |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́снай |
кааператы́ўна-калга́сным |
кааператы́ўна-калга́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гаро́дніна, ‑ы, ж.
Разм. Агародніна. Была гэта восень багатай, прыгожай: У полі калоссем калгаснага збожжа, Гароднінай спелай і бэрамі ў садзе. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіро́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сіропу. / у перан. ужыв. Іван Васільевіч перачытваў нудны і сіропны нарыс пра калгаснага пастуха. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасяро́д
1. предлог с род. посреди́;
п. калга́снага двара́ — посреди́ колхозно́го двора́;
2. нареч. посереди́не, посреди́не
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Но́рма ў розных значэннях (ТСБМ), у тым ліку ’участак калгаснага поля, які выдзяляецца для апрацоўкі аднаму чалавеку’ (слуц., Нар. словатв.), ’зямельны надзел — 5 дзесяцін’ (ветк., Яшк.). Запазычана праз рус. норма ці польск. norma з ням. Norm ці франц. norme (< лац. norma).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зара́нак, ‑нку, м.
Тое, што і зара (у 1, 2 знач.). Займаўся вогненна-крывавы заранак. П. Ткачоў. Вытворчая брыгада, якая нарадзілася яшчэ на заранку калгаснага будаўніцтва, і да гэтага часу застаецца асноўным звяном гаспадарання. Машэраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ап’яні́ць, ‑ніць; зак., каго-што.
1. Прывесці да стану ап’янення; напаіць. Пах багуну ап’яніў чалавека.
2. перан. Прывесці да стану захаплення, узбуджанасці, экстазу. Слава ап’яніла яго. □ Застаецца ў памяці вобраз калгаснага брыгадзіра — рамантыка, якога расчуліла, ап’яніла вясна. Бярозкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыццёвасць, ‑і, ж.
1. Здольнасць усяго жывога падтрымліваць сваё існаванне, прыстасоўвацца да асяроддзя. Жыццёвасць арганізма. Жыццёвасць раслінных форм.
2. перан. Здольнасць існаваць і развівацца. Жыццёвасць калгаснага ладу.
3. Адпаведнасць рэчаіснасці, сувязь з жыццём. Жыццёвасць літаратурных вобразаў. Жыццёвасць планаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)