кала́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кала́чны кала́чная кала́чнае кала́чныя
Р. кала́чнага кала́чнай
кала́чнае		 кала́чнага кала́чных
Д. кала́чнаму кала́чнай кала́чнаму кала́чным
В. кала́чны (неадуш.)
кала́чнага (адуш.)		 кала́чную кала́чнае кала́чныя (неадуш.)
кала́чных (адуш.)
Т. кала́чным кала́чнай
кала́чнаю		 кала́чным кала́чнымі
М. кала́чным кала́чнай кала́чным кала́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кала́чны кала́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кала́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калача. Калачнае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кала́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Круглае печыва з пшанічнай мукі ў форме абаранка.

◊

Цёрты калач (разм.) — пра вельмі вопытнага чалавека.

|| прым. кала́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кала́чный кала́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)