каланко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каланко́вы каланко́вая каланко́вае каланко́выя
Р. каланко́вага каланко́вай
каланко́вае		 каланко́вага каланко́вых
Д. каланко́ваму каланко́вай каланко́ваму каланко́вым
В. каланко́вы (неадуш.)
каланко́вага (адуш.)		 каланко́вую каланко́вае каланко́выя (неадуш.)
каланко́вых (адуш.)
Т. каланко́вым каланко́вай
каланко́ваю		 каланко́вым каланко́вымі
М. каланко́вым каланко́вай каланко́вым каланко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каланко́вы колонко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каланко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каланка. Каланковае футра. // Зроблены з футра, валасоў каланка. Каланковы пэндзаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, а таксама яго футра.

|| прым. каланко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колонко́вый (к колоно́к) каланко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)