каландрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. каландрава́нне
Р. каландрава́ння
Д. каландрава́нню
В. каландрава́нне
Т. каландрава́ннем
М. каландрава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каландрава́нне ср., тех. каландри́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каландрава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. каландраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каландри́рование спец. каландрава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каландро́ўка ж., тех., см. каландрава́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каландро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Тое, што і каландраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)