каламя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Густая моцная льняная тканіна.
|| прым. каламя́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каламя́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламя́нка |
| Р. |
каламя́нкі |
| Д. |
каламя́нцы |
| В. |
каламя́нку |
| Т. |
каламя́нкай
каламя́нкаю |
| М. |
каламя́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каламя́нка ж., текст. каламя́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каламя́нка текст. каламя́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каламя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Густая моцная льняная тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Каламя́нка ’густая моцная льняная тканіна’ (БРС, ТСБМ, Гарэц.), ’палатняная блуза’ (Др.-Падб.). Наяўнасць слова толькі ў літаратурнай мове не дазваляе вызначыць крыніцу запазычання. Укр. каламайка (у Грынчэнкі), рус. коломенка і коломёнка, коломийка (Фасмер, 2, 294), аднак статус няясны. У рус. мове лічыцца запазычаннем праз ням. Kalamank, kalmank або гал. kal(a)mink ’гладкая льняная або пяньковая тканіна’, з с.-лац. camelāncium (Фасмер, 2, 294–259), дзе ням. словы з с.-лац. calamancum, якое шэрагам аўтараў тлумачыцца як утворанае на базе с.-грэч. καμηλάνκιον ’вопратка з вярблюджай воўны’, гл. Бернекер, 1, 471; Фасмер, 2, 164.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)