каламбі́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каламбі́на |
каламбі́ны |
| Р. |
каламбі́ны |
каламбі́н |
| Д. |
каламбі́не |
каламбі́нам |
| В. |
каламбі́ну |
каламбі́н |
| Т. |
каламбі́най каламбі́наю |
каламбі́намі |
| М. |
каламбі́не |
каламбі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каламбі́на ж., лит., театр. коломби́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каламбі́на, ‑ы, ж.
Персанаж італьянскай народнай «камедыі масак» — каханая арлекіна.
[Іт. colombina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
коломби́на лит., театр. каламбі́на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)