калама́зь, -і, ж.

Калёсная мазь з дзёгцю, смалы і солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калама́зь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. калама́зь
Р. калама́зі
Д. калама́зі
В. калама́зь
Т. калама́ззю
М. калама́зі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калама́зь ж., спец. ко́ломазь, колёсная мазь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калама́зь, ‑і, ж.

Мазь з дзёгцю, смалы і солі для змазвання калёс; калёсная мазь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каламазь ’мазь з дзёгцю, смалы і солі для змазвання калёс’ (БРС, ТСБМ, Др.-Падб.), коламазь (Гарэц.; барыс., Сл. паўн.-зах.). Статус слова не вельмі ясны: у гаворках яно прадстаўлена слаба, звычайна для гэтай рэаліі ўжываецца каланіца. Укр. коломазь ’дзёгаць, які збіраецца на восях; наогул дзёгаць і мазь для колаў’, рус. (ярасл., дан., ніжнегар. і інш.) коломазь ’мазь для колаў’, (рыльск., судж., кур., разан.) ’дзёгаць з пылам на козлах’, польск. дыял. kolomaź ’мазь для колаў’, чэш. і ст.-чэш. kolomaz, дыял. kolomàz, славац. kȍlomaz, славен. kolomaz, серб.-харв. kolomaz (RJA, 5, 212, адзначае, што ў адным са старых слоўнікаў была заўвага, што гэта рускае слова). Магчыма і прасл. злучэнне kolo‑maz‑, род лексемы няясны, параўн. Махэк₂, 270.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каламазь, мазь; шмаравідла (разм.) / адпрацаваная: каланіца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

колёсный ко́лавы;

колёсная мазь калама́зь; (отработанная) калані́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колома́зь спец. калама́зь, -зі ж.; (отработанная) калані́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́рвыль, во́рволь ’ворвань’ (Бяльк., КТС), ворволʼакаламазь’ (КЭС). Гл. варволь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазь в разн. знач. мазь, род. ма́зі ж.;

колёсная мазь калама́зь, (отработанная) калані́ца;

де́ло на мази́ спра́ва ідзе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)