ка́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ка́лавы |
ка́лавая |
ка́лавае |
ка́лавыя |
| Р. |
ка́лавага |
ка́лавай
ка́лавае |
ка́лавага |
ка́лавых |
| Д. |
ка́лаваму |
ка́лавай |
ка́лаваму |
ка́лавым |
| В. |
ка́лавы (неадуш.)
ка́лавага (адуш.) |
ка́лавую |
ка́лавае |
ка́лавыя (неадуш.)
ка́лавых (адуш.) |
| Т. |
ка́лавым |
ка́лавай
ка́лаваю |
ка́лавым |
ка́лавымі |
| М. |
ка́лавым |
ка́лавай |
ка́лавым |
ка́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ка́лавы ка́ловый; см. кал
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кал, -у, м.
Змесціва кішэчніка, якое выдзяляецца пры спаражненні.
|| прым. ка́лавы, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)