какі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. какі́ль какілі́
Р. какіля́ какілёў
Д. какілю́ какіля́м
В. какі́ль какілі́
Т. какілём какіля́мі
М. какілі́ какіля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

какі́ль, -ля́ м., тех. коки́ль;

ліццё ў к. — литьё в коки́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

какі́ль, ‑я, м.

Разборная металічная форма для адліўкі розных металічных вырабаў.

[Фр. coquille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коки́ль мет. какі́ль, -ля́ м.;

литьё в коки́ль ліццё ў ка́кіль;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)