кайфава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кайфу́ю |
кайфу́ем |
| 2-я ас. |
кайфу́еш |
кайфу́еце |
| 3-я ас. |
кайфу́е |
кайфу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
кайфава́ў |
кайфава́лі |
| ж. |
кайфава́ла |
| н. |
кайфава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
кайфу́й |
кайфу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
кайфу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кайфава́ць і кейфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; незак. (разм.).
Знаходзіцца ў стане кайфу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кейфава́ць гл. кайфаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)