кайлі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кайлю́ |
кайлі́м |
| 2-я ас. |
кайлі́ш |
кайліце́ |
| 3-я ас. |
кайлі́ць |
кайля́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
кайлі́ў |
кайлі́лі |
| ж. |
кайлі́ла |
| н. |
кайлі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
кайлі́ |
кайлі́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кайлі́ць несов., горн. кайли́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кайлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што і без дап.
Працаваць кайлом. Кайліць вугаль. □ Я помню тыя дні, калі Пад Мінскам у бары, Хто карчаваў, а хто кайліў, Кіпела праца і раслі Скрозь новыя муры. А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кайли́ть несов., горн. кайлі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)