кайло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кайло́вы кайло́вая кайло́вае кайло́выя
Р. кайло́вага кайло́вай
кайло́вае		 кайло́вага кайло́вых
Д. кайло́ваму кайло́вай кайло́ваму кайло́вым
В. кайло́вы (неадуш.)
кайло́вага (адуш.)		 кайло́вую кайло́вае кайло́выя (неадуш.)
кайло́вых (адуш.)
Т. кайло́вым кайло́вай
кайло́ваю		 кайло́вым кайло́вымі
М. кайло́вым кайло́вай кайло́вым кайло́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кайло́вы кайло́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кайла. Кайловае цаўё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайло́, -о́, мн. -ы́, -о́ў, н.

Кірка ў гарнякоў.

|| прым. кайло́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кайло́вый кайло́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)