казуляня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. казуляня́ казуляня́ты
Р. казуляня́ці казуляня́т
Д. казуляня́ці казуляня́там
В. казуляня́ казуляня́т
Т. казулянё́м казуляня́тамі
М. казуляня́ці казуляня́тах

Іншыя варыянты: казулянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

казуляня́ і казулянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня казулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казулянё ср., см. казуляня́

казуляня́ и казулянё, -ня́ці ср. косулёнок м., козулёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казуляня́, і казулянё, ‑няці; мн. казуляняты, ‑нят; м.

Дзіцяня казулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казулянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. казулянё́ казуляня́ты
Р. казуляня́ці казуляня́т
Д. казуляня́ці казуляня́там
В. казулянё́ казуляня́т
Т. казулянё́м казуляня́тамі
М. казуляня́ці казуляня́тах

Іншыя варыянты: казуляня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)