казёл
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | казёл | казлы́ | 
		
			| Р. | казла́ | казло́ў | 
		
			| Д. | казлу́ | казла́м | 
		
			| В. | казла́ | казло́ў | 
		
			| Т. | казло́м | казла́мі | 
		
			| М. | казле́ | казла́х | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
Казлы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			|  | мн. | 
	
	
		
			| Н. | Казлы́ | 
		
			| Р. | Казло́ў | 
		
			| Д. | Казла́м | 
		
			| В. | Казлы́ | 
		
			| Т. | Казла́мі | 
		
			| М. | Казла́х | 
		
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
казёл
‘род гульні ў карты, даміно; гімнастычны снарад і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | казёл | казлы́ | 
		
			| Р. | казла́ | казло́ў | 
		
			| Д. | казлу́ | казла́м | 
		
			| В. | казёл | казлы́ | 
		
			| Т. | казло́м | казла́мі | 
		
			| М. | казле́ | казла́х | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
абжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абжыцца. Мы [партызаны] паступова абжываліся на сваім астраўку. Казлоў.
2. Зал. да абжываць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
неасцяро́га, ‑і, ДМ ‑розе, ж.
Разм. Адсутнасць або недастатковасць асцярожнасці. Загінуў Сцяпан Жарыкаў праз сваю залішнюю бестурботнасць, неасцярогу. Казлоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
залепята́ць, ‑лепячу, ‑ляпечаш, ‑ляпеча; зак.
Пачаць лепятаць. // Пралепятаць. Стараста, пажылы, злыселы мужчына, лісліва пакланіўся, нешта залепятаў, а калі выпраміўся, дык раптам збялеў. Казлоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
бяспры́кладны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае сабе роўнага або падобнага. Навечна застануцца ў памяці беларускага народа тыя бяспрыкладныя па свайму гераізму баявыя аперацыі, якія правялі ў гэтыя дні [вайны] слуцкія і капыльскія партызаны. Казлоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
дэмараліза́цыя, ‑і, ж.
1. Упадак нораваў, маральнае разлажэнне. Дэмаралізацыя арыстакратыі.
2. Упадак духу, дысцыпліны. Дэмаралізацыя арміі. □ Было ясна, што з дапамогаю салдат і афіцэраў, якія спачуваюць пам, было лягчэй выканаць задачу дэмаралізацыі тылу ворага. Казлоў.
[Фр. démoralisation.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
прыстраля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.
Пробнай стральбой вызначыць адлегласць да цэлі і ўстанавіць правільны прыцэл. — Прыстраляліся! — радасна паведаміў Мазураў. — Трэба ім перадаць, каб так і білі. Казлоў. Рускія артылерысты, прыстраляўшыся, пачалі біць па нямецкіх акопах. Гурскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
рассакрэ́ціць, ‑рэчу, ‑рэціш, ‑рэціць; зак., каго-што.
1. Зрабіць вядомым тое, што раней было сакрэтным. [Наведванне хлопцамі вёскі Рог] было небяспечна, таму што магло хутка рассакрэціць прыпынак падпольнага абкома. Казлоў.
2. Разм. Выключыць з саставу асоб, дапушчаных да сакрэтнай работы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)