ка́зачнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ка́зачнасць
Р. ка́зачнасці
Д. ка́зачнасці
В. ка́зачнасць
Т. ка́зачнасцю
М. ка́зачнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́зачнасць ж. ска́зочность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́зачнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць казачнага (у 2 знач.); незвычайнасць, дзівоснасць чаго‑н. Таямніца і казачнасць лесу адсунулісл кудысьці, туляцца па далёкіх кутках. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́зачны, -ая, -ае.

1. гл. казка.

2. перан. Незвычайны, дзівосны, цудоўны, небывалы.

К. куточак.

Казачная цана.

|| наз. ка́зачнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́зочность ка́зачнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рама́нтыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Тое, што змяшчае ідэі і пачуцці, якія эмацыянальна ўзвышаюць чалавека.

Р. творчых пошукаў.

2. Незвычайнасць, казачнасць чаго-н., якая выклікае эмацыянальнае, прыўзнятае светаадчуванне.

Р. гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рама́нтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Разм. Тое, што і рамантызм (у 2, 3 знач.). Рамантыка Грына.

2. Незвычайнасць, казачнасць чаго‑н., якая выклікае эмацыянальныя, прыўзнятыя адносіны. Рамантыка нязведаных краёў вабіць моладзь. Карпюк. Па натуры .. [Давід] быў досыць бяспечны, любіў рэвалюцыйную рамантыку і дзёрзкую рызыку. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)