казаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
казаво́д |
казаво́ды |
| Р. |
казаво́да |
казаво́даў |
| Д. |
казаво́ду |
казаво́дам |
| В. |
казаво́да |
казаво́даў |
| Т. |
казаво́дам |
казаво́дамі |
| М. |
казаво́дзе |
казаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
казаво́д м., см. козагадо́вец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Тое, што і козагадовец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
козово́д с.-х. казаво́д, -да м., козагадо́вец, -до́ўца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)