каду́шачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каду́шачнік |
каду́шачнікі |
| Р. |
каду́шачніка |
каду́шачнікаў |
| Д. |
каду́шачніку |
каду́шачнікам |
| В. |
каду́шачніка |
каду́шачнікаў |
| Т. |
каду́шачнікам |
каду́шачнікамі |
| М. |
каду́шачніку |
каду́шачніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каду́шачнік м. каду́шечник, ка́дочник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́дочник спец. каду́шачнік, -ка м.; (бондарь) бо́ндар, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)