кадзі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кадзі́льны кадзі́льная кадзі́льнае кадзі́льныя
Р. кадзі́льнага кадзі́льнай
кадзі́льнае		 кадзі́льнага кадзі́льных
Д. кадзі́льнаму кадзі́льнай кадзі́льнаму кадзі́льным
В. кадзі́льны (неадуш.)
кадзі́льнага (адуш.)		 кадзі́льную кадзі́льнае кадзі́льныя (неадуш.)
кадзі́льных (адуш.)
Т. кадзі́льным кадзі́льнай
кадзі́льнаю		 кадзі́льным кадзі́льнымі
М. кадзі́льным кадзі́льнай кадзі́льным кадзі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кадзі́льны кади́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадзіла. Кадзільны дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадзі́ла, -а, мн. -ы, -дзіл, н.

Металічная пасудзіна на ланцужках, у якой у час набажэнства курыцца ладан або іншыя пахучыя рэчывы.

◊

Раздзьмуць кадзіла — падняць шум вакол якой-н. справы, учынку і пад.

|| прым. кадзі́льны, -ая, -ае.

К. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кади́льный кадзі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)