Ка́верзы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ка́верзы
Р. Ка́верзаў
Д. Ка́верзам
В. Ка́верзы
Т. Ка́верзамі
М. Ка́верзах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́верза

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́верза ка́верзы
Р. ка́верзы ка́верз
ка́верзаў
Д. ка́верзе ка́верзам
В. ка́верзу ка́верзы
Т. ка́верзай
ка́верзаю		 ка́верзамі
М. ка́верзе ка́верзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́верзіць, -ржу, -рзіш, -рзіць; незак. (разм.).

Рабіць, чыніць каверзы каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́верзнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто робіць, чыніць каверзы.

|| ж. ка́верзніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́верзнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Рабіць, чыніць каверзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́верзнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто робіць, чыніць каверзы; інтрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́верзны, -ая, -ае (разм.).

1. Які робіць каверзы, схільны да іх.

К. чалавек.

2. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны.

Каверзнае пытанне.

|| наз. ка́верзнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́верзны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны. Каверзнае пытанне. Каверзная справа. □ Іншы раз было і так, што той-сёй спецыяльна адшукваў.. каверзныя пытанні, абы толькі збіць з панталыку настаўніка. «Звязда».

2. Які робіць, чыніць каверзы, схільны да іх. Каверзны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)