ка́верзніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́верзніца ка́верзніцы
Р. ка́верзніцы ка́верзніц
Д. ка́верзніцы ка́верзніцам
В. ка́верзніцу ка́верзніц
Т. ка́верзніцай
ка́верзніцаю		 ка́верзніцамі
М. ка́верзніцы ка́верзніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́верзніца ж., разг. ка́верзница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́верзніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да каверзнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́верзнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто робіць, чыніць каверзы.

|| ж. ка́верзніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́верзница ка́верзніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кля́узница паклёпніца, -цы ж.; ка́верзніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)