ка́верзны, -ая, -ае (разм.).

1. Які робіць каверзы, схільны да іх.

К. чалавек.

2. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны.

Каверзнае пытанне.

|| наз. ка́верзнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́верзны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́верзны ка́верзная ка́верзнае ка́верзныя
Р. ка́верзнага ка́верзнай
ка́верзнае		 ка́верзнага ка́верзных
Д. ка́верзнаму ка́верзнай ка́верзнаму ка́верзным
В. ка́верзны (неадуш.)
ка́верзнага (адуш.)		 ка́верзную ка́верзнае ка́верзныя (неадуш.)
ка́верзных (адуш.)
Т. ка́верзным ка́верзнай
ка́верзнаю		 ка́верзным ка́верзнымі
М. ка́верзным ка́верзнай ка́верзным ка́верзных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́верзны разг. ка́верзный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́верзны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны. Каверзнае пытанне. Каверзная справа. □ Іншы раз было і так, што той-сёй спецыяльна адшукваў.. каверзныя пытанні, абы толькі збіць з панталыку настаўніка. «Звязда».

2. Які робіць, чыніць каверзы, схільны да іх. Каверзны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́верзный ка́верзны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кля́узный паклёпны; ка́верзны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)