кава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. куе́цца кую́цца
Прошлы час
м. кава́ўся кава́ліся
ж. кава́лася
н. кава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кава́цца несов., возвр., страд. кова́ться;

◊ не куе́цца, а пле́шчацца — погов. не куётся, а плю́щится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кава́цца, куецца; незак.

1. Паддавацца каванню, коўцы. Распалены метал добра куецца.

2. Зал. да каваць.

•••

Не куецца, а плешчацца — не ідзе на лад, атрымліваецца не так, як трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кова́ться страд. кава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проко́вываться страд. прако́ўвацца, кава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ўкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць коўкага; здольнасць сплюшчвацца, кавацца. Коўкасць металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́вываться возвр., страд. выко́ўвацца; кава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отко́вываться страд. адко́ўвацца, выко́ўвацца, кава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)