Кабу́л

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кабу́л
Р. Кабу́ла
Д. Кабу́лу
В. Кабу́л
Т. Кабу́лам
М. Кабу́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кабу́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кабу́л
Р. кабу́лу
Д. кабу́лу
В. кабу́л
Т. кабу́лам
М. кабу́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кабу́л, -лу м., кул. кабу́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабу́л кул. кабу́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кабу́л (город и река) Кабу́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабу́л, ‑у, м.

Востры соус з соі і розных спецый для прыправы страў. / у знач. нескл. прым. Соус кабул.

[Ад назвы г. Кабул у Афганістане.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)