кабеста́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кабеста́н |
кабеста́ны |
| Р. |
кабеста́на |
кабеста́наў |
| Д. |
кабеста́ну |
кабеста́нам |
| В. |
кабеста́н |
кабеста́ны |
| Т. |
кабеста́нам |
кабеста́намі |
| М. |
кабеста́не |
кабеста́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кабеста́н м., спец. кабеста́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кабеста́н мор., ж.-д. кабеста́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кабеста́н, ‑а, м.
Лябёдка з вертыкальным барабанам, якая выкарыстоўваецца для падцягвання суднаў да берага, падымання якара, на манеўровых чыгуначных пуцях і пад.
[Фр. cabestan.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)