ка́бельшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ка́бельшчык |
ка́бельшчыкі |
| Р. |
ка́бельшчыка |
ка́бельшчыкаў |
| Д. |
ка́бельшчыку |
ка́бельшчыкам |
| В. |
ка́бельшчыка |
ка́бельшчыкаў |
| Т. |
ка́бельшчыкам |
ка́бельшчыкамі |
| М. |
ка́бельшчыку |
ка́бельшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́бельшчык м. ка́бельщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́бельшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца вырабам або пракладкай кабелю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́бельщик ка́бельшчык, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)