кабачко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кабачко́вы кабачко́вая кабачко́вае кабачко́выя
Р. кабачко́вага кабачко́вай
кабачко́вае		 кабачко́вага кабачко́вых
Д. кабачко́ваму кабачко́вай кабачко́ваму кабачко́вым
В. кабачко́вы (неадуш.)
кабачко́вага (адуш.)		 кабачко́вую кабачко́вае кабачко́выя (неадуш.)
кабачко́вых (адуш.)
Т. кабачко́вым кабачко́вай
кабачко́ваю		 кабачко́вым кабачко́вымі
М. кабачко́вым кабачко́вай кабачко́вым кабачко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кабачко́вы кабачко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кабачка, кабачкоў. Кабачковае поле. Кабачковае семя. // Прыгатаваны з кабачкоў. Кабачковая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабачо́к, -чка́, мн. -чкі, -чко́ў, м.

Аднагадовая агародная расліна сямейства гарбузовых з прадаўгаватымі пладамі белага, зялёнага, жоўтага колеру, а таксама плод гэтай расліны.

|| прым. кабачко́вы, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабачко́вый кабачко́вы; см. кабачо́к​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)