кабарэ́, нескл., н.

Невялікі рэстаран з мастацка-забаўляльнай праграмай і выступленнямі канферансье.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабарэ́ нескл., ср. кабаре́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабарэ́, нескл., н.

У буржуазных краінах — невялікі рэстаран з эстрадай.

[Фр. cabaret.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабаре́ кабарэ́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрыпты́з, ‑у, м.

У капіталістычных краінах — танцавальнае выступленне ў кабарэ, звязанае з паступовым распрананнем танцоўшчыцы.

[Ад англ. strip — знімаць і tease — дражніць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́чала, ‑а, н.

1. Набітая чым‑н. скура жывёлы або птушкі, якая знешнім выглядам нагадвае жывую жывёлу ці птушку. Чучала мядзведзя. □ — А я зрабіў у падарунак школе чучала палярнай савы, — паведаміў Тынэлькут. — Яна зусім як жывая. Бяганская. Калі на палях заканчваюцца ўсе работы, можна добра папаляваць з чучаламі на цецерукоў. Ігнаценка. // Фігура чалавека, зробленая з гліны, воску, саломы або набітай чым‑н. адзежы чалавека. У тэатрах і кабарэ загулялі чучалы Вільгельма і Франца-Язэпа. Гартны.

2. Пра неахайнага, бруднага, непрыгожа апранутага чалавека. [Насця:] — Ну, паглядзі ты [Кузьма] на сябе: на каго ты падобен у гэтым рызмане? Дзе ж ёсць другое такое пудзіла на свеце? Не чалавек, а чучала! Колас.

3. Разм. Ужываецца як лаянкавае слова. — Чучала! — паслаў.. [стражніку] Рыгор удагон і ў момант выпусціў з памяці паліцэйскага. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)