кабардзі́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кабардзі́нец кабардзі́нцы
Р. кабардзі́нца кабардзі́нцаў
Д. кабардзі́нцу кабардзі́нцам
В. кабардзі́нца кабардзі́нцаў
Т. кабардзі́нцам кабардзі́нцамі
М. кабардзі́нцу кабардзі́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кабардзі́нец,

гл. кабардзінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабарди́нец кабардзі́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабардзі́нцы, ‑аў; адз. кабардзінец, ‑нца, м.; кабардзінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. кабардзінка ‑нак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Кабардзіна-Балкарскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)