кабарга́, -і́, ДМ -рзе́, мн. -і́, -ро́г, ж.

Горная бязрогая жывёліна сямейства аленевых з мускуснай залозай на жываце (у самцоў).

|| прым. кабарго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабарга́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кабарга́ кабаргі́
Р. кабаргі́ кабаро́г
Д. кабарзе́ кабарга́м
В. кабаргу́ кабаро́г
Т. кабарго́й
кабарго́ю		 кабарга́мі
М. кабарзе́ кабарга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кабарга́ ж., зоол. кабарга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабарга́ зоол. кабарга́, -гі́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабарга́, ‑і, ДМ ‑рзе; Р мн. ‑рог; ж.

Горная бязрогая жывёліна сямейства аленевых з мускуснай залозай на жываце (у самцоў).

[Алтайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)