каба́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кабалы (у 1, 2 знач.).
2. Які знаходзіцца ў кабале (у 2, 3 знач.); заняволены.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каба́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кабалы (у 1, 2 знач.).
2. Які знаходзіцца ў кабале (у 2, 3 знач.); заняволены.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каба́льны
прыметнік, якасны
| каба́льны | каба́льнае | каба́льныя | ||
| каба́льнага | каба́льнай каба́льнае |
каба́льнага | каба́льных | |
| каба́льнаму | каба́льнай | каба́льнаму | каба́льным | |
| каба́льны ( каба́льнага ( |
каба́льную | каба́льнае | каба́льныя ( каба́льных ( |
|
| каба́льным | каба́льнай каба́льнаю |
каба́льным | каба́льнымі | |
| каба́льным | каба́льнай | каба́льным | каба́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каба́льны
прыметнік, адносны
| каба́льны | каба́льнае | каба́льныя | ||
| каба́льнага | каба́льнай каба́льнае |
каба́льнага | каба́льных | |
| каба́льнаму | каба́льнай | каба́льнаму | каба́льным | |
| каба́льны ( каба́льнага ( |
каба́льную | каба́льнае | каба́льныя ( каба́льных ( |
|
| каба́льным | каба́льнай каба́льнаю |
каба́льным | каба́льнымі | |
| каба́льным | каба́льнай | каба́льным | каба́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кабала́, -ы́,
1. У старажытнай і сярэдневяковай Русі: даўгавое абавязацельства, якое ставіла пазычальніка ў асабістую маёмасную залежнасць ад пазыкадаўцы, а таксама сама гэта залежнасць (
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каба́льны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)