кааптава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кааптава́нне
Р. кааптава́ння
Д. кааптава́нню
В. кааптава́нне
Т. кааптава́ннем
М. кааптава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кааптава́нне ср. коопти́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кааптава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кааптаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коопти́рование кааптава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)