искуша́ть несов., уст.

1. (соблазнять) спакуша́ць;

2. (испытывать) выпрабо́ўваць;

искуша́ть судьбу́ выпрабо́ўваць лёс;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искуша́ться страд.

1. спакуша́цца;

2. выпрабо́ўвацца; см. искуша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпрабо́ўваць несов. испы́тывать, подверга́ть испыта́нию, брать на испыта́ние;

в. лёсискуша́ть судьбу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спакуша́ць несов.

1. соблазня́ть; искуша́ть;

2. (девушку, женщину) соблазня́ть, обольща́ть, совраща́ть;

1, 2 см. спакусі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искуше́ние ср.

1. спакушэ́нне, -ння ср.;

2. выпрабава́нне, -ння ср.; см. искуша́ть;

3. (соблазн) спаку́са, -сы ж.;

ввести́ в искуше́ние спакусі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёс I (род. лёсу) м.

1. (стечение обстоятельств) судьба́ ж.; рок;

л. звёў іх зноў — судьба́ свела́ их сно́ва;

2. (условия дальнейшего существования) судьба́ ж.;

ду́маць аб лёсе дзяржа́вы — ду́мать о судьбе́ госуда́рства;

лёсы наро́даў — су́дьбы наро́дов;

3. (положение в жизни) до́ля ж.; судьба́ ж., судьби́на ж., у́часть ж., уде́л; жре́бий; предназначе́ние ср., предопределе́ние ср.;

на во́лю лёсу — на во́лю ро́ка; на произво́л судьбы́;

па во́лі лёсу — во́лею су́деб;

іро́нія лёсу — иро́ния судьбы́;

выпрабо́ўваць л.искуша́ть судьбу́;

гаспада́р свайго́ лёсу — хозя́ин сво́ей судьбы́;

вы́рашыць л. — (чый) реши́ть судьбу́ (чью);

выбра́ннік лёсу — избра́нник судьбы́

лёс II (род. лёсу) м., геол. лёсс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)