интона́ция інтана́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтана́цыя ж., в разн. знач. интона́ция;

ара́тарскія ~цыі — ора́торские интона́ции;

пыта́льная і. — вопроси́тельная интона́ция;

фальшы́вая і. — фальши́вая интона́ция;

○ узыхо́дная і. — восходя́щая интона́ция;

сыхо́дная і. — нисходя́щая интона́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узыхо́дны восходя́щий;

◊ у. на́ціск — лингв. восходя́щее ударе́ние;

~ная інтана́цыя — восходя́щая интона́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдели́тельный

1. физиол. выдзяля́льны;

2. лингв. вылуча́льны;

выдели́тельная интона́ция вылуча́льная інтана́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)