инжи́р м.

1. (дерево) інжы́р, -ра м., смако́ўніца, -цы ж., смо́ква, -вы ж., фі́гавае дрэ́ва;

2. собир. інжы́р, -ру м., фі́га, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інжы́р м.

1. (род. інжы́ра) (дерево) инжи́р, смоко́вница ж., фи́говое де́рево;

2. собир. (род. інжы́ру) (плоды) инжи́р, смо́ква ж., ви́нная я́года, фи́га ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Інжы́р, рус. инжи́р, укр. інжи́р. Запазычанне з цюркскіх моў. Фасмер, 2, 133; Шанскі, 2, I, 77; Крукоўскі, Уплыў, 73 (праз рускую мову).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смо́ква ж.

1. (плод) смо́ква, инжи́р м.; ви́нная я́года;

2. (дерево) смо́ква, смоко́вница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́га I ж.

1. (дерево) фи́га;

2. (плод этого дерева) фи́га, инжи́р м., ви́нная я́года

фі́га II ж., разг. ку́киш м., шиш м., фи́га, ду́ля;

◊ паказа́ць (вы́ставіць) фі́гу — показа́ть фи́гу (ку́киш, шиш, ду́лю);

ф. з ма́слам, ф. на тале́рцы — ку́киш (фи́га) с ма́слом;

фі́гай но́са не даста́ць — фи́гой но́са не доста́ть;

глядзі́ць у кні́гу, а ба́чыць фі́гу — погов. смо́трит в кни́гу, а ви́дит фи́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)