изло́манный

1. прич. злама́ны, палама́ны;

2. прил., перен. сапсава́ны; пакале́чаны; зняве́чаны;

3. прил. (непрямой, с изгибами) ло́маны;

изло́манная ли́ния ло́маная лі́нія; см. излома́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злама́ны

1. в разн. знач. сло́манный; искове́рканный; изло́манный;

2. прям., перен. сло́манный; сло́мленный;

3. воен. сло́манный, сло́мленный; смя́тый;

1-3 см. злама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняве́чаны

1. прич. изуве́ченный, искале́ченный; изуро́дованный; обезобра́женный; изло́манный; искове́рканный; см. зняве́чыць;

2. прил. уве́ченный;

з. чалаве́к — уве́ченный челове́к;

3. в знач. сущ. уве́ченный; уве́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)