з’ядна́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
з’ядна́ны |
з’ядна́ная |
з’ядна́нае |
з’ядна́ныя |
| Р. |
з’ядна́нага |
з’ядна́най з’ядна́нае |
з’ядна́нага |
з’ядна́ных |
| Д. |
з’ядна́наму |
з’ядна́най |
з’ядна́наму |
з’ядна́ным |
| В. |
з’ядна́ны (неадуш.) з’ядна́нага (адуш.) |
з’ядна́ную |
з’ядна́нае |
з’ядна́ныя (неадуш.) з’ядна́ных (адуш.) |
| Т. |
з’ядна́ным |
з’ядна́най з’ядна́наю |
з’ядна́ным |
з’ядна́нымі |
| М. |
з’ядна́ным |
з’ядна́най |
з’ядна́ным |
з’ядна́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
з’ядна́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
з’ядна́ны |
з’ядна́ная |
з’ядна́нае |
з’ядна́ныя |
| Р. |
з’ядна́нага |
з’ядна́най з’ядна́нае |
з’ядна́нага |
з’ядна́ных |
| Д. |
з’ядна́наму |
з’ядна́най |
з’ядна́наму |
з’ядна́ным |
| В. |
з’ядна́ны (неадуш.) з’ядна́нага (адуш.) |
з’ядна́ную |
з’ядна́нае |
з’ядна́ныя (неадуш.) з’ядна́ных (адуш.) |
| Т. |
з’ядна́ным |
з’ядна́най з’ядна́наю |
з’ядна́ным |
з’ядна́нымі |
| М. |
з’ядна́ным |
з’ядна́най |
з’ядна́ным |
з’ядна́ных |
Кароткая форма: з’ядна́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скары́цца, скаруся, скорышся, скорыцца; зак.
Разм. Тое, што і пакарыцца. Групка людзей, з’яднаных адзіным жаданнем — лепш, памерці, чым скарыцца, — трымала абарону Брэсцкай крэпасці. Гурскі. Паэт, звязаны дружбаю і клятвай з падпольшчыкамі, не скарыўся на допыце і не кінуў пяра. У. Калеснік. Бяда, відаць, зламала Кудзіна, і ён ужо крыху скарыўся перад абставінамі. Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арганіза́цыя, ‑і, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. арганізаваць, арганізавацца.
2. Аб’яднанне, саюз людзей, грамадскіх груп, дзяржаў, з’яднаных агульнай праграмай дзеяння; дзяржаўная, партыйная ці грамадская ўстанова. Нізавая партыйная арганізацыя. Арганізацыя Аб’яднаных Нацый. Спартыўная арганізацыя. Будаўнічая арганізацыя.
3. Будова чаго‑н., лад. Сацыялістычная арганізацыя сельскай гаспадаркі. Саветы — сацыялістычная форма палітычнай арганізацыі.
4. Фізічная ці псіхафізічная будова асобнага арганізма.
[Фр. organisation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арэ́на, ‑ы, ж.
1. Пакрытая пяском ці апілкамі круглая пляцоўка пасярэдзіне цырка, на якой паказваюцца цыркавыя нумар. У цырку Вараны быў у жанглёра... У волкі аўса, не знаў на працы зморы: Па крузе толькі ён арэну абягаў. Корбан. // перан.; чаго. Месца, дзе адбываецца што‑н. Зямля Беларусі не раз была арэнай жорсткіх бітваў, не адна варожая зграя палягла.. пад ударамі з’яднаных сіл рускіх, беларусаў, украінцаў. Хромчанка.
2. перан.; чаго або якая. Ніва, галіна дзейнасці. Літаратурная арэна. Арэна інтэлектуальнай дзейнасці. Арэна барацьбы. Працоўная арэна. Шахматная арэна. □ Незвычайна шырокая і разнастайная ў сучасных умовах дзейнасць нашай партыі на міжнародны арэне. Брэжнеў.
[Лац. arena — пясок.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)