з’ядна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. з’ядна́нне
Р. з’ядна́ння
Д. з’ядна́нню
В. з’ядна́нне
Т. з’ядна́ннем
М. з’ядна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’ядна́нне ср. сплоче́ние; объедине́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’ядна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. з’яднаць (у 2, 3 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. з’яднацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’ядна́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Згуртавацца, дасягнуўшы адзінства думак і дзеянняў.

З. супраць агульнага ворага.

|| незак. з’ядно́ўвацца, -аецца.

|| наз. з’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Згуртаваць, дасягнуўшы адзінства думак і дзеянняў.

З. народныя масы.

|| незак. з’ядно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. з’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплоче́ние згуртава́нне, -ння ср.; з’ядна́нне, -ння ср., аб’ядна́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)