зімі́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зімі́ца |
зімі́цы |
| Р. |
зімі́цы |
зімі́ц |
| Д. |
зімі́цы |
зімі́цам |
| В. |
зімі́цу |
зімі́цы |
| Т. |
зімі́цай
зімі́цаю |
зімі́цамі |
| М. |
зімі́цы |
зімі́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зімі́ца ж., ласк., разг. зи́мушка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зімі́ца, ‑ы, ж.
Разм. Ласк. да зіма. Надакучыла ж зіміца! Прыхадзі хутчэй, вясна. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зи́мушка ласк. зі́мачка, -кі ж., зі́мка, -кі ж., зімі́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)