зімо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

1. гл. зімаваць.

2. Тое, што і зімовішча.

Пабудаваць зімоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зімо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зімо́ўка зімо́ўкі
Р. зімо́ўкі зімо́вак
Д. зімо́ўцы зімо́ўкам
В. зімо́ўку зімо́ўкі
Т. зімо́ўкай
зімо́ўкаю
зімо́ўкамі
М. зімо́ўцы зімо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зімо́ўка ж.

1. зимо́вка, зимова́ние ср.;

з. жывёлы — зимо́вка (зимова́ние) скота́;

2. зимо́вка;

пабудава́ць ~ку — постро́ить зимо́вку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зімо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зімаваць.

2. Тое, што і зімовішча. Пабудаваць зімоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак.

Праводзіць дзе-н. зіму, жыць дзе-н. зімой.

З. на палярнай станцыі.

|| зак. перазімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й і празімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й.

|| наз. зімо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

|| прым. зімава́льны, -ая, -ае (спец.).

Зімавальная сажалка (сажалка, у якой зімуе рыба).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зимо́вка в разн. знач. зімо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зімо́вішча, ‑а, н.

Месца або памяшканне, дзе зімуюць, жывуць або спыняюцца зімою; зімоўе, зімоўка (у 2 знач.). Спыніцца ў зімовішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зимова́ние ср. зімава́нне, -ння ср.; (зимовка) зімо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зімо́ўе, ‑я, н.

Тое, што і зімовішча; зімоўка (у 2 знач.). Зімоўе. Згорбленая хатка. І ў ёй гаворыць мне стары: «А ў рэчкі гэтай, браце, хватка — Загінуць можна без пары». Кусянкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)