рагаві́к², -у́, м.

Шчыльная зярністая горная парода бурага або шэрага колеру, якая ўтвараецца ад уздзеяння магмы на пароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грані́т, -у, М -ні́це, м.

Цвёрдая зярністая горная парода з кварцу, палявога шпату і слюды.

|| прым. грані́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зярні́сты, -ая, -ае.

Які складваецца з зерняў (у 3 знач.).

З. колас.

Зярністая ікра (гатунак чорнай ікры). З. граніт.

|| наз. зярні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зерни́стый зярні́сты;

зерни́стая икра́ зярні́стая ікра́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зярні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зярні́сты зярні́стая зярні́стае зярні́стыя
Р. зярні́стага зярні́стай
зярні́стае		 зярні́стага зярні́стых
Д. зярні́стаму зярні́стай зярні́стаму зярні́стым
В. зярні́сты (неадуш.)
зярні́стага (адуш.)		 зярні́стую зярні́стае зярні́стыя (неадуш.)
зярні́стых (адуш.)
Т. зярні́стым зярні́стай
зярні́стаю		 зярні́стым зярні́стымі
М. зярні́стым зярні́стай зярні́стым зярні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грані́т, ‑у, М ‑піце, м.

Цвёрдая зярністая горная парода, якая складаецца з кварцу, палявога шпату і слюды (скарыстоўваецца ў будаўніцтва).

[Іт. granito.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зярні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае многа зерня, з буйным зернем. Зярністы колас. Зярністае жыта.

2. Які складаецца з зернепадобных часцінак. Зярністы снег. Зярністы граніт. □ На дне пясочак жоўты, чысты, Вадою згладжаны, зярністы. Колас.

•••

Зярністая ікра гл. ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рагаві́к ​1, ‑а, м.

Шчыльная зярністая горная парода бурага або шэрага колеру, якая ўтвараецца ад уздзеяння магмы на пароду.

рагаві́к ​2, ‑а, м.

Палічка трохвугольнай формы ў куце хаты. На грудзях у яго [Уладыся] тады яшчэ матляўся крыж — цяпер ён ляжыць на рагавіку, загорнуты ў чыстую анучку. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ікра́ ж., в разн. знач. икра́;

кла́сці ікру́ — мета́ть икру́;

ке́тавая і. — ке́товая икра́;

баклажа́нная і. — баклажа́нная икра́;

зярні́стая і. — зерни́стая икра́;

па́юсная і. — па́юсная икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

икра́​I зоол., кул. ікра́, -ры́ ж.;

мета́ть икру́ нерастава́ць, кла́сці ікру́;

зерни́стая икра́ зярні́стая ікра́;

па́юсная икра́ па́юсная ікра́;

ке́товая икра́ ке́тавая ікра́;

баклажа́нная икра́ баклажа́навая ікра́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)