зямны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зямны́ |
зямна́я |
зямно́е |
зямны́я |
| Р. |
зямно́га |
зямно́й зямно́е |
зямно́га |
зямны́х |
| Д. |
зямно́му |
зямно́й |
зямно́му |
зямны́м |
| В. |
зямны́ (неадуш.) зямно́га (адуш.) |
зямну́ю |
зямно́е |
зямны́я (неадуш.) зямны́х (адуш.) |
| Т. |
зямны́м |
зямно́й зямно́ю |
зямны́м |
зямны́мі |
| М. |
зямны́м |
зямно́й |
зямны́м |
зямны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зямны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зямны́ |
зямна́я |
зямно́е |
зямны́я |
| Р. |
зямно́га |
зямно́й зямно́е |
зямно́га |
зямны́х |
| Д. |
зямно́му |
зямно́й |
зямно́му |
зямны́м |
| В. |
зямны́ (неадуш.) зямно́га (адуш.) |
зямну́ю |
зямно́е |
зямны́я (неадуш.) зямны́х (адуш.) |
| Т. |
зямны́м |
зямно́й зямно́ю |
зямны́м |
зямны́мі |
| М. |
зямны́м |
зямно́й |
зямны́м |
зямны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
со́нечна-зямны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечна-зямны́ |
со́нечна-зямна́я |
со́нечна-зямно́е |
со́нечна-зямны́я |
| Р. |
со́нечна-зямно́га |
со́нечна-зямно́й со́нечна-зямно́е |
со́нечна-зямно́га |
со́нечна-зямны́х |
| Д. |
со́нечна-зямно́му |
со́нечна-зямно́й |
со́нечна-зямно́му |
со́нечна-зямны́м |
| В. |
со́нечна-зямны́ (неадуш.) со́нечна-зямно́га (адуш.) |
со́нечна-зямну́ю |
со́нечна-зямно́е |
со́нечна-зямны́я (неадуш.) со́нечна-зямны́х (адуш.) |
| Т. |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямно́й со́нечна-зямно́ю |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямны́мі |
| М. |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямно́й |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямны́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
беластво́лы, ‑ая, ‑ае.
У якога белы ствол. Бярэзнік беластволы пад зарой Звініць, умыты чыстаю расой, Пакуль карэнні п’юць зямныя сокі. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юдо́ль ж., уст. ме́сца паку́ты; (участь) до́ля, -лі ж.;
◊
земна́я юдо́ль зямны́я паку́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электрапрайграва́льнік, ‑а, м.
Электрамеханічны апарат для прайгравання грамафонных пласцінак. Круцяцца на дыску электрапрайгравальніка самаробныя грампласцінкі — прадукцыя фірмы, што гарантуе зямныя выгоды. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астрало́гія, ‑і, ж.
Ілжывае вучэнне аб уплыве нябесных свяціл на зямныя падзеі і жыццё людзей (як і ў старажытнасць займаецца прадказаннем будучага па размяшчэнні нябесных свяціл).
[Грэч. astron — зорка і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідэалізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ідэалізаваць.
2. у знач. прым. Прыхарошаны, лепшы, чым у сапраўднасці. Людзі гэтыя — не так званыя ідэальныя героі і не ідэалізаваныя асобы, а самыя звычайныя, «зямныя» працаўнікі разумовай і часткова фізічнай працы. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́уна, ‑ы, ж.
Сукупнасць усіх відаў жывёл пэўнай мясцовасці ці пэўнага геалагічнага перыяду. Усурыйскія яноты з Белавежскай пушчы выстаўлены ў Гродзенскім заалагічным садзе ў якасці прадстаўнікоў не толькі далёкаўсходняй, але і мясцовай беларускай фауны. В. Вольскі. [Гарлахвацкі:] Зямныя нетры нямала хаваюць у сабе такіх астаткаў ранейшай флоры і фауны. Крапіва.
[Лац. Fauna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвердзь, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць і стан цвёрдага (у 2 знач.); цвёрдая маса, паверхня. Давёўшы.. [запаску] да пэўнай цвердзі, узяліся здымаць спушчанае кола. Кулакоўскі. Як у ім [снягу] добра, як у пуху, няма ніякай цвердзі. Лобан. // Уст. Зямля. Калі.. [Андрэй] жывы і вам здарыцца сустрэць яго, перадайце яму: калі б нават раскалоліся цвердзі зямныя і валілі зямлю прорвы нябесныя, Рынальда Марчэла не здрадзіць дружбе. Краўчанка. // Купал неба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)