зямля́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зямля́цкі зямля́цкая зямля́цкае зямля́цкія
Р. зямля́цкага зямля́цкай
зямля́цкае		 зямля́цкага зямля́цкіх
Д. зямля́цкаму зямля́цкай зямля́цкаму зямля́цкім
В. зямля́цкі (неадуш.)
зямля́цкага (адуш.)		 зямля́цкую зямля́цкае зямля́цкія (неадуш.)
зямля́цкіх (адуш.)
Т. зямля́цкім зямля́цкай
зямля́цкаю		 зямля́цкім зямля́цкімі
М. зямля́цкім зямля́цкай зямля́цкім зямля́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зямля́цкі в разн. знач. земля́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зямля́цтва, -а, н.

1. Прыналежнасць па нараджэнні, жыхарстве да адной мясцовасці (пра некалькі асоб).

2. Аб’яднанне ўраджэнцаў адной мясцовасці, краіны ў другой мясцовасці, краіне.

|| прым. зямля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земля́ческий зямля́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зямля́нкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да земляка, зямлячкі. Зямляцкія адносіны.

2. Які мае адносіны да зямляцтва (у 2 знач.). Зямляцкі сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)