зяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зяме́льны зяме́льная зяме́льнае зяме́льныя
Р. зяме́льнага зяме́льнай
зяме́льнае		 зяме́льнага зяме́льных
Д. зяме́льнаму зяме́льнай зяме́льнаму зяме́льным
В. зяме́льны (неадуш.)
зяме́льнага (адуш.)		 зяме́льную зяме́льнае зяме́льныя (неадуш.)
зяме́льных (адуш.)
Т. зяме́льным зяме́льнай
зяме́льнаю		 зяме́льным зяме́льнымі
М. зяме́льным зяме́льнай зяме́льным зяме́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчо́лачна-зяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчо́лачна-зяме́льны шчо́лачна-зяме́льная шчо́лачна-зяме́льнае шчо́лачна-зяме́льныя
Р. шчо́лачна-зяме́льнага шчо́лачна-зяме́льнай
шчо́лачна-зяме́льнае		 шчо́лачна-зяме́льнага шчо́лачна-зяме́льных
Д. шчо́лачна-зяме́льнаму шчо́лачна-зяме́льнай шчо́лачна-зяме́льнаму шчо́лачна-зяме́льным
В. шчо́лачна-зяме́льны (неадуш.)
шчо́лачна-зяме́льнага (адуш.)		 шчо́лачна-зяме́льную шчо́лачна-зяме́льнае шчо́лачна-зяме́льныя (неадуш.)
шчо́лачна-зяме́льных (адуш.)
Т. шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льнай
шчо́лачна-зяме́льнаю		 шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льнымі
М. шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льнай шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

земляме́рны, -ая, -ае.

Які адносіцца да вымярэння і адвядзення зямельных участкаў; каморніцкі.

Землямерныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земляме́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вымярэннем зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя работы. // Прызначаны для вымярэння зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цераспало́сіца, -ы, мн. -ы, -сіц, ж.

Размяшчэнне зямельных участкаў адной гаспадаркі палосамі ўперамежку з чужымі ўчасткамі.

|| прым. цераспало́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

севазваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

У сельскай гаспадарцы: паслядоўнае чаргаванне сельскагаспадарчых культур на пэўных зямельных участках.

Кармавыя севазвароты.

|| прым. севазваро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казна́, -ы́, ж.

1. Сукупнасць грашовых, маёмасных, зямельных і іншых сродкаў і каштоўнасцей, якія належаць дзяржаве (уст.).

Залатая к.

2. Дзяржава як уладальнік такіх сродкаў і каштоўнасцей (уст.).

3. Фінансавыя рэсурсы дзяржавы, грашовыя сродкі.

Дзяржаўная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Шост, які ставіцца ў полі, на снезе для абазначэння межаў зямельных участкаў, дарогі, і пад.

2. Шост, які выкарыстоўваецца як падпорка для павойных раслін.

|| прым. тычкавы́, -а́я, -о́е (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Камаса́цыя ’ліквідацыя цераспалосіцы, узбуйненне дробных зямельных надзелаў’ (ТСБМ; мядз. Жыв. сл.), каміса́цыя ’хутарызацыя’ (Сцяшк.), камасава́цца ’рассяляцца на хутары (там жа). З польск. komasacja, komasować ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канцэ́сія, ‑і, ж.

1. Дагавор па здачу дзяржавай у эксплуатацыю прыватным прадпрыемцам або іншаземнай фірме прамысловых прадпрыемстваў, зямельных угоддзяў і пад. Міжнародным канцэсіі. Атрымаць канцэсію.

2. Прадпрыемства, арганізаванае на аснове такога дагавору.

[Ад лац. concessio — дазвол, уступка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)