акр, а́кра, мн. -ы, -аў, м.

Зямельная мера ў некаторых краінах, роўная 4047 м².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрыто́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Зямельная прастора з пэўнымі межамі.

Т.

Беларусі.

Т. завода.

|| прым. тэрытарыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зяме́льны, -ая, -ае.

1. гл. зямля.

2. Які мае адносіны да землеўладання (у 1 знач.) і да земляробства.

Зямельнае права.

Зямельная рэформа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зяме́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зямлі ​1 (у 5 знач.), звязаны з ёй. Зямельны ўчастак. Зямельны фонд.

2. Які мае адносіны да землеўладання, да землекарыстання. Зямельная рэнта. Зямельная рэформа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́гер, ‑а, м.

У старажытным Рыме — зямельная мера паверхні, роўная 2942 м².

[Лац. jugerum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зяме́льны зяме́льная зяме́льнае зяме́льныя
Р. зяме́льнага зяме́льнай
зяме́льнае		 зяме́льнага зяме́льных
Д. зяме́льнаму зяме́льнай зяме́льнаму зяме́льным
В. зяме́льны (неадуш.)
зяме́льнага (адуш.)		 зяме́льную зяме́льнае зяме́льныя (неадуш.)
зяме́льных (адуш.)
Т. зяме́льным зяме́льнай
зяме́льнаю		 зяме́льным зяме́льнымі
М. зяме́льным зяме́льнай зяме́льным зяме́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, рэнт і -аў. ж.

Рэгулярны даход у форме працэнтаў (у 3 знач.), які атрымліваецца з капіталу, маёмасці або зямлі.

Зямельная р.

Дыферынцыяльная р.

|| прым. рэ́нтавы, -ая, -ае.

Р. даход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчо́лачна-зяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчо́лачна-зяме́льны шчо́лачна-зяме́льная шчо́лачна-зяме́льнае шчо́лачна-зяме́льныя
Р. шчо́лачна-зяме́льнага шчо́лачна-зяме́льнай
шчо́лачна-зяме́льнае		 шчо́лачна-зяме́льнага шчо́лачна-зяме́льных
Д. шчо́лачна-зяме́льнаму шчо́лачна-зяме́льнай шчо́лачна-зяме́льнаму шчо́лачна-зяме́льным
В. шчо́лачна-зяме́льны (неадуш.)
шчо́лачна-зяме́льнага (адуш.)		 шчо́лачна-зяме́льную шчо́лачна-зяме́льнае шчо́лачна-зяме́льныя (неадуш.)
шчо́лачна-зяме́льных (адуш.)
Т. шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льнай
шчо́лачна-зяме́льнаю		 шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льнымі
М. шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льнай шчо́лачна-зяме́льным шчо́лачна-зяме́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ре́нта эк., фин. рэ́нта, -ты ж.;

земе́льная ре́нта зяме́льная рэ́нта;

дифференциа́льная ре́нта дыферэнцыя́льная рэ́нта.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

1. Від даходу, не звязаны з прадпрыемніцкай дзейнасцю, які рэгулярна атрымліваюць уладальнікі капіталу, зямлі ці маёмасці. Зямельная рэнта.

2. Бестэрміновая дзяржаўная пазыка ў капіталістычных краінах, якая прыносіць трымальнікам аблігацый пастаянны даход. Дзяржаўная рэнта.

3. О Абсалютная зямельная рэнта — рэнта ў капіталістычных краінах, якую атрымліваюць прадпрыемствы з усіх участкаў зямлі, незалежна ад іх урадлівасці або выгаднасці размяшчэння ў адносінах да рынку.

[Фр. rente ад лац. reddita — вернутае, выплачанае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)