зя́блик м., зоол. берасця́нка, -кі ж., зя́блік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сту́дзька ‘чалавек, які баіцца холаду, мярзляк’ (Нас.), ‘зяблік, берасцянка’ (Байк. і Некр.). Вытворнае ад студзіць з суф. ‑к(а). У апошнім значэнні, відаць, штучнае ўтварэнне, калька рус. зяблик.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

берасця́нка I ж. (берёстовая коробка) берестя́нка, ту́ес м., туесо́к м.

берасця́нка II ж., зоол. зя́блик м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)