зы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зы́чны зы́чная зы́чнае зы́чныя
Р. зы́чнага зы́чнай
зы́чнае		 зы́чнага зы́чных
Д. зы́чнаму зы́чнай зы́чнаму зы́чным
В. зы́чны (неадуш.)
зы́чнага (адуш.)		 зы́чную зы́чнае зы́чныя (неадуш.)
зы́чных (адуш.)
Т. зы́чным зы́чнай
зы́чнаю		 зы́чным зы́чнымі
М. зы́чным зы́чнай зы́чным зы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пада́, прыназ. з Т.

Ужыв. замест «пад» перад збегам некаторых зычных, напр., пада мной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Вымаўляць у ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гук [а] пасля цвёрдых зычных.

|| наз. а́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́канне, -я, н.

У мовазнаўстве: вымаўленне ненаціскнога галоснага «е» як «а» («я») пасля мяккіх зычных у першым складзе перад націскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Гаварыць, захоўваючы ў вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных: вода замест вада.

|| наз. о́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́канне, -я, н.

Вымаўленне ў ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гука [а] пасля цвёрдых зычных (напр., сталы — стол, рачны — рэкІ). Дысімілятыўнае а. Няпоўнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палатализа́ция лингв. палаталіза́цыя, -цыі ж.;

палатализа́ция согла́сных палаталіза́цыя зы́чных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непроизноси́мый невымо́ўны;

непроизноси́мое сочета́ние согла́сных грам. невымо́ўнае спалучэ́нне зы́чных.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пада..., прыстаўка.

Ужыв. замест «пад...»:

1) перад збегам зычных, напр.: падагнаць, падарваць;

2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр.: падалью, падаб’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́ўны, -ая, -ае.

Роўны, без рэзкіх пераходаў.

Плаўная паходка.

П. танец.

Плаўна (прысл.) чытаць.

○

Плаўны зычны — у фанетыцы: назва зычных «л» і «р».

|| наз. пла́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)