зу́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зу́па зу́пы
Р. зу́пы зу́п
Д. зу́пе зу́пам
В. зу́пу зу́пы
Т. зу́пай
зу́паю		 зу́памі
М. зу́пе зу́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Зу́па ’суп’ (Сл. паўн.-зах.). Укр. дыял. зу́па. З польск. zupa < ням. Suppe ’тс’. Гл. суп.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)